|
COMPUTO PRIVILEGIADO DEL TIEMPO
RESPUKSTA DE LA COMISION DE INTERPRETES, 29 DE MAYO DE 1947
D. I.—An, electo uno lemporis supputandi modo, hic, vi, can. 33, § i, in actionibus formaliter diversis, mulari possit. D. II.—An tres Missae celebralae nocte Nativitatis Domini sint acliones formaliter diversae. R. Ad I.—Affirmative. R. Ad II.—Negative.—ASS, XXXIX (1947), 375.
COMENT ARIO
Entr« las muchas ventajas que ha ofrecido Ia leg'slación canónica al ser codificada, una no despreciable ha sido, sin duda, el título III del libro I del Codex, conteniendo para el cómputo del tiempo normas conjuntas y precisas. Las normas precodiciales, al ser incompletas, permitían variedad de sentencias entre los canon'.stas sobre múltiples cuestiones, que en gran parte han sido ya resueltas. Sin embargo, Ia libertad que excepcionalmente concede el canon 33, § i. para computar las horas en algunos casos, ha ofrecido también un campo amplísimo a Ia discus'ón, cuando los tratadistas han querido precisar las circunstancias en que legítimamente se puede optar por uno u otro de los cómputos autorizados. La última respuesta a este propósito de Ia Pontificia Comisión de Intérpretes del Código Canónico nos ha resuelto definitivamente algunos puntos de Ia controversia y al mismo tiempo creemos ha proyectado bastante luz sobre otras cuestiones también opinables. Por eso en el comentario que de ella nos hemos propuesto es obligado hacer referencia de estas opiniones, a Ia vez que ofrecemos algunos datos históricos previos que sirvieron de pauta en Ia evolución de las actuales normas codiciales. t ¡ — 553 —
|