|
|
NUM CONIUGES AD ALIAS NUPTIAS TRANSIRE POSSINT, PRIORE MATRIMONIO NULLO OB IMPEDIMENTUM IURIS ECCLESIASTICI
Arduum sed nec minoris momenti Leon Del Amo pertractavit problema de efficacia consensus inatrimonialis naturaliter validi. Titulus eiusdem studii "La eficacia del consentimiento en el matrimonio civil de los apóstatas" statum quaestionis nitide innuit. Consonum est omnibus inter perplura problemata, quae in munere pastorali fungendo animarum pastoribus ansam praebent, huiusmodi primarium obtinere locum. Clarissimus auctor problematis disquisitionem magistraliter elaboravit, et solutionem laudabiliter attigit. Submisso tamen nostro iudicio totius problematis crux alium expostulat quaestionis statum, cuius solutio universalitatis notam induit, et omnibus regionum particularium adiunctis non obstantibus, erit applicanda. Quaestionis pondus synthetizatur ad sequens quaesitum num ius sit Ecciesiae dandi licentiam transeundi ad alias nuptias quandocumque prius matrimonium sit nullum ob impedimentum iuris ecciesiastici aut ob non observatam formam canon icam. Praetermissa quaestione suscitata a Doctoribus de relatione inter ius divinum, naturaie et positivum, et ius ecciesiasticum, quam perpuichre et sat diffuse exposuit José María Ribas Bracons 2 insulsum est animadvertere numquam posee ius mere ecclesiasticum iuri naturali opponere. Sane quidem est quod Christus Christo contradicere nequit, nec Christus Deo adversari unquam posset. Ecciesia ultra vires procederet, contra suum primarium finem ageret, si quav s lege opposuisset iuri naturae non modo directe sed et indirecte. Hoc autem praefixo, de conceptu fundamentali instituti matrimonialis heic in medium proferimus ut ciare appareat eiusdem essentia in ipso naturali jure radicata. Nemo non scit consortium coniugale institutum esse naturale et de cuius essentia quatuor requiri elementa et quidem sufficere, dictante ipsius Divino Auctore. Ut huiusmodi naturalis institutio vinculum producat, sequentia requiruntur et sufficiunt, nempe diversitas sexus, consensus maritalis, unitas et indissolubilitas. Sunt quatuor elementa constitutiva conceptus essentialis matrimonii, quae a nulla potestate humana suppleri valent. Haec quadrifaria essentialis requisitio ab ipso Divino Magistro iterum incuicatur, uti legitur apud Mattheum "Et accesserunt ad eum Pharisaei
Revista Española de Derecho Canónico, 20 (1965) 241-26.6. El Derecho Divino en el Ordenamiento Canónico in Revista Española de Derecho Canónico, 20 (1965) 267-320.
2
|
