|
|
MORBUS MENTIS IN JURE MATRIMONIALI CANONICO
DE SINGULIS DIAGNOSIBUS MORBI MENTALIS MEDICIS RELATE AD LUCIDA INTERVALLA
(I) INTRODUCTIO Obiectum primariurn disquisitionis constituunt lucida intervalla. In psychiatria moderna de verbo luckli intervalli mentio non fit, sed ta.ntum sermo fit de remissionibus. Quaenam sit significatio horum phaenomenorum in psychiatria difficile est dictu. Ex summa totius litteraturae phaenomenon hoc intellegitur periodus in morbi mentalis cursu, qua durante symptomata morbi videntur retrocedere complete aut incomplete. Num in his casibus agatur de vera curatione temporanea morbi an potius de melioratione tantum symptomatica, in qua scilicet habetur regressio symptomatum, sed morbus in sua integritate ibi nihilominus remanet, nullum responsum categoricum ponere licet. Sunt qui in omnibus casibus et per omnes diagnoses morbi contendunt semper haberi atentem morbum, licet patiens videatur a flagitio suo praecedenti liberatus. Iuxta siquidem istos auctores remissio uti regressio symptomatica semel et pro semper est accipienda. Alii autem, quoram sententia argumentis scientificis magis in dies roboratur, animadvertunt (Inri posse in morbis mentalibus veras ac proprias sanationes, licet sint transitoriae. Admittunt tamen quod existentia horum phaenomenorum dependet a diagnosi morbi medica. Sunt enim morbi, uti dementia senilis, paranoia, korea de Huntington, qui numquam sanantur, immo constantissime et ininterrupte mentem infirmi vexant. In anís vero morbis hae curationes transitoriae verificantur, sed per modum exceptionis, uti in schizophrenia et in dementia paralytica ; in aliis, uti in psychosi maniaco-depressiva periodi sanationis constituunt signum pathognomicum diagnosis. In singulis praeterea casibus gradus sanationis non uniformiter efficitur quippe quod eadem diagnosis in eodem individuo nunc complete tunc incomplete sanatur, et sic habentur diversi gradus sanationis: sanatio completa, sanatio cum defectu residuali subclinico, seu levissimo, usque ad defectum gravem. Sed quoad principium, hodie sicut antea, in medicina admittitur existentia sanationis temporaneae sive haec verificetur spontanee sive producatur ope therapiae. Ex his omnibus superque colligitur sanationes transitorias in morbi cursu constituere quid exceptionis. Ipse conceptus huius phaenomeni iam in se implicite continet conceptum morbi meotaus. Concipi nequit, ut palam est, natura sanationis temporaneae, nisi prius habeatur praeexistentia morbi mentalis et relapsus morbi. Ergo Togice Tupiendo, ut delineatur definitio sa.nationis temporaneae, prius sermo fieri debet de ipsa natura morbi mentalis. Sed definitio morbi mentalis generalis, comprehendens universum specierum, aut definitio specialis respiciens determinatam diagnosim, in medicina hucusque non habetur. De hoc loqui etiam intendimus. Etsi in medicina
|
