|
|
SACRA ROMANA ROTA
Coram R. P. D. EMMANUELE BoNET, Ponente
J uriu m
Decisió diei 20 julii 1955
(Omissis) 1. Sacerdos B, Archidiocesis M in Ditíone N, contractum verbis iniit cum A, fabro caementario, artifice, seu ut hispanice dicitur "artesano", ad opera peragenda tum in aedificio sito in via vulgo dicta L, sub n. 187, cuius dominus erat praedictus sacerdos ; tum in aedificio sito in via vulgo dicta S, sub n. 248, cuius domina erat neptis quaedam praedicti sacerdotis. Dissensionibus quibusdam de solutione statutae pecuniae exortis ac superatis interveniente, quamvis extrajudicialiter, auctoritate ecclesiastica, A laborem prosecutus est usquedum Rev. D. B ad actorem epistulam misit qua invocans clausulam contractus de labore perficiendo tantummodo dum neptis pecuniam ad expensas operis solvendas haberet, A suspensionem laboris intimabat. A tribunal adiit ecclesiasticum M, ac supplici libella expostulavit ut Rev. B damnaretur ad solvendum actori, titulo indemnitatis ob dimissionem illicitam ab opere, summam pecuniae statutam in Lege Fundameiitali Foederationis N et concordanti Lege Foederali Laboris. Tribunal die 1\ martii 1950 sententiam protulit qua dubio proposito : "Tiene en el caso el demandante fundamento legal para exigir a su demandado el pago de tres mesw de salario a razón de siete pesos diarios", respondebat actori tale jus non tompetere ideoque reus conventus absolyebatur a petitione actoris, qui praetere&. ad expensas judiciales solvendas damnabatur. Ab hac sententia actor, scripto diei 16 martii 1950, appellationem interposuit coram tribunaU a quo petens ut acta mitterentur "a Ia ciudad de Roma", ad hoc ut "el C. H. Tribunal dei Vaticano en Ia ciudad de Roma sea el que dicte Ia sentencia definitiva" ; ac novo scripto diei 28 martii 1950 addidit : "pararé por mi propio derecho al Tribunal del Santo Oficio por actos dictados en mi contra". Statim sc. die 29 martii 1950 supplicem Ubellum Sanctissimo Patri porrexit quo ab Eadem Sanctitate Sua expetebat: "que este H. Tribunal de Ia Sagrada Rota Romana, sea el que dicte Ia sentencia al demandado...". Appellatione coram N. S. T. admissa, citatis partibus, instaurata est litis contestatio pro confirmatione vel minus prioris sententiae et ad obiectum controversiae clarius definiendum concordatum est dubium: An te quaenam pecuniae summa, et quo iitulo debeatur a D.no. B D.no. A, in casu.—Hodie vero causa in altero jurisdictionis gradu decidenda proponitur.
|
