|
LUGAR DE MARIA EN EL CUERPO MISTICO DE CRISTO
por PEDRO DE ALCANTARA MARTINEZ, O. F. M
SuMMARiuM.—Ad mentem Ecclesiastici Magisterii, praesertim Enc. "Mysticí Corporis Christi", statuitur distinctio inter Corpus Mysticum (Ecclesia Catholica) et universalem ecclesiam iustorum, qui a Christo redemptore salutis influxum recipiunt. Item inter caput et membra prout contradistinguuntur. Item stabiliuntur qualitates sive capitis sive membrorum. Iam quaeritur ex doctrina Magisterii responsum quaestioni utrum B. Virgo recte aliquo modo dici possit caput sive Corporis Mystici, sive universalis Ecclesiae. Negato in pieno perfectoque sensu, ex hac doctrina B. Virgo dicenda est subordinatum caput, nam pro omnibus, etsi dependenter a Cliristo, salutem memit et satisfecit. Attamen, melius iudicatur abstinendum esse a metaphoris physiologicis ; convenientius B. Virgo mater membrorum omnium Christis appellatur. B. Virgo nullo potest modo simpiiciter adnumerari inter reliqua Ecclesiae membra. Ad theologicam trutinam revocantur doctrinae Magisterii, quae huic videntur opponi, scl. : B. Virginem omnem gratiam a Christo recepisse ; factum redemptionis praeservativae ; mors ; meritum de congnio. Quibus rite perpensis ad id solum pervenitur ut magis eluceat intima dependentia B. Virginis a Christo, quin ullo demonstretur modo B. Virginem sphaeram pure ecclesialem non transcenderé.
Con el deseo de procurar determinarlo, he procedido mediante Ia comparación de aquellos atributos que unas veces parecen clasificar a María entre los miembros, con aquellos que Ia colocan netamente inserta en Ia cabeza. Encontramos muchas veces en los teólogos afirmaciones un tanto contradictorias, al menos en apariencia, cuando enseñan de María que es madre de todos los miembros de Ia Iglesia, al mismo tiempo que Ia numeran entre los miembros de Ia misma. Esta —al menos aparente— contradicción, parece obedecer en el fondo a dos causas que vamos someramente a describir y que justifican una actitud prudencial en el investigador. Sea Ia primera Ia confusión y vacilación de terminología, que arranca del hecho mismo de tratarse de elementos metafóricos, y se advierte al punto que leemos cualquier cosa relacionada con ella. Las acepciones de miembro, cabeza, iglesia, por no citar más, son harto varias, hasta el punto que su uso indiscriminado da lugar a frecuentes contradicciones, al menos en apariencia. «Salmantlcenste», 1 (1959.
|