|
BAYO Y EL ESTADO DE NATURALEZA PURA, A TRAVÉS DE LA REFUTACIÓN BAYANA DE RIPALDA
por JOSE ANTOMIO DE ALDAMA, S. I.
SüMMARiUM.— Exponitur mens Ioannis de Ripalda circa pos.iibilitatem status naturae purae, deductani ex damnatione propositioniim Michaelis Baii, in suo opere «Adversus Baium et Baiano,}».
1. Introducción. Üna vez más en nuestro tiempo han reverdecido, con nueva forma, viejas tendencias que desdibujan y confunden las fronteras entre Io natural y Io sobrenatural. Y una vez más se ha acudido cle una y otra parte a Ia condenación de Bayo por San Pío V como a faro de luz indiscutible. Para explicar Ia gratuidad completa de todo el orien histórico primitivo, brotó en teología el concepto de naturaleza pura, cuya posibilidad real, con una u otra etiqueta, es doctrina que se vislumbra ya y se va desarrollando desde Ia Edad de Oro de Ia Escolástica medieval. El P. Alfaro nos Io acaba de demostrar en una concienzuda monografía '. La posibilidad del estado de naturaleza pura jugó sin embargo un papel preponderante en las luchas bayanas de flnes del XVI y principios del XVII, como no podía menos de ser, dado el carácter fundamental de dicho movimiento doctrinal. Hemos visto un papel de Ia época con una serie de proposiciones enviadas de Bélgica a Roma y censuradas aUí, entre las que se halla afirmada netamente Ia imposibilidad de Ia naturaleza pura. Recientemente se ha pretendido hacer derivar por cauces menos metafísicos el pensamiento de Bayo. El intento no Io creemos feliz \ De todos modos, vamos a estudiar Ia exposición que del estado de naturaleza pura hizo Ripalda, tomándolo como uno de los ejes principales de su obra contra el Bayanismo.
1. J. ALFARO, Lo natural y Io sobrenatural (Madrid 1952). Véanse las páginas de Ia conclusión, 408^12. 2. Cf. J. ALFAHo, Sobrenatural y pecado original en Bayo, en «Revista Española do Teología». 12 (1952> 1-75. "Salmantic«nsis", 1 {1954).
|