|
RESENA JURIDICO-CANONICA
EN TORNO AL FUTURO CONCHJO ECUMENICO
II
Su PREPARACIÓN INMEDIATA
La Cuarta Plenaria de Ia Comisión Central tenía que haber dado comienzo a sus tareas el 19 de febrero de 1962. Disposiciones, sin embargo, más bien del cielo que de Ia tierra, retardaron un día Ia apertura de sus asambleas, al objeto de dar oportunidad a los Padres pre-conciliares de asistir al rito religioso expiatorio que, en ese mismo día, 19 de febrero, se celebraba en Ia Basílica Vaticana en sufragio del alma del Emmo. Sr. Cardenal Luis José MuENCH, recientemente fallecido y también destacado miembro de Ia Comisión Central '. S. S. JUAN XXIII aprovechaba oportunamente Ia circunstancia del duelo, que por tercera vez estremecía el Colegio Cardenalicio, para dedicar un recuerdo paternal también a otros dos prestigiosos miembros del mismo, igualmente pertenecientes a Ia Comisión Central. Eran los Cardenales Cayetano CicoGNANi—de immarcesibles recuerdos para los de lengua y cultura hispana—y Teodosio Clemente DE GouvEiA, suave figura de Pastor de almas, cual nos Ia describe el mismo Evangelio *. «Perillustrium horum Ecclesias filiorum mors—decía S. S. JUAN XXHI en el discurso de apertura de Ia Cuarta Plenaria—quorum integra vita tot praestitit meritis, et indefatigata opera, huius Apostolicte Sedis ministerio addicta, tanti existimanda est, mentes nostra aegritudine maestitiaque afficiti'; añaVéase L'OSSERVATORE ROMANO, 18 de febrero, 1962, La quarta Sessione della Commissione Centrale. * "Ex quo vos—decía el Papa a los miembros de Ia Cuarta Plenaria en el Discurso de apertura de Ia misma, 20 de febrero, 1962—postremum hic congregatos vidimus —en Ia Sala de las Congregaciones— tres Sacri Collegii atque Supremae buius Commissionis—de Ia Central—Purpurati Patres e terrestri vita discesserunt: desideratissimi, enim, nos dereliquerunt S. R. E. Cardinales Caietanus Cicognani—el 5 de febrero, 1962—, Theodosius Clemens De Gouveia et AIoisius Iosephus Muench«. Véase el A. 5 A. S., vol. LIV (1962), p. 165. Véase el A. A. S., vol. LIV (1962), p. 165. Unas líneas más abajo el Padre Santo añadía: «Quod autem ad dilectos illos Filios Nostros attinet—los tresCardenales fallecidos—, suavem spem fovemus, eos peracti laboris iustissimum praemium in supremo regno iam assecutos ese eosdenique ex illis caelestis beatitudinis sedibus, ubi nos praeceserunt in signo fidei, suas ad Deum Patrem omnipotentem precationes nostris plane coiungere, ut gratiae suae ope labores vestros, ad quos nunc aggredimini uberi fructu ditet. Hac in animorum societate, quam cum defunctis fratribus habemus, admirabilis prorsus oculis Nostris observatur visio: terra, scilicet, cum caelorum regno consociatur ad istius sessionis—Ia Cuarta Plenaria—felices prosperandos exitus«.
1
|