|
DE PRAESUMPTIONlBUS
IN JURE
MATRIMONIALI PARS SPECIALIS
Post Prolegomena et post partem generalem sat fusam (*) aggredi licet partem specialem de praesumptionibus in ipso jure matrimoniali. In jure Codicis absoluta regula statuta est: "matrimonium gaudet f'avore juris; quare in dubio standum est pro valore matrimonii, donec contrarium probetur, salvo praescripto can. 1127" (can. 1014); cit. can. 1127 tenet axioma: "in re dubia privilegium fidei gaudet favore iuris" (i). Can. 1069 § 2 inculcat regulam: "quamvis prius matrimonium sit irritum aut solutum qualibet ex causa, non. ideo licet aliud contrahere, antequam de prioris nullitate aut solutione legitime et certo constiterit." Tandem Pontificia Commissio ad Codicis canones authentice interpretandos die 26 jun. 1947 tractavit "de favore iuris quo gaudet matrimonium".respondendo ad Dubium: "An stante positivo et insolubili dubio de validitate matrimonii, invalidum, vi can. 1014, declarari debeat secundum matrimonium", sequenti norma: "Affirmative, dummodo eausa definiatur ad ordinarium tramitem iuris" (2). Quibus claris principiiá iuridicis positis ponenda erit quaestio : fuitne semper in disciplina ecclesiastica observatum hoc axioma? (3). Responsio erit negativa. Pauca exempla asserturn illustrabunt. Fr. Gabriel de Varceno, O. F. M. Cap., Consultor S. C. C. in C. Ventimilien. 9 aug. 1884, elaboravit Votum uti Canonista viginti paginarum. Ad duplex Dubium ipsi erat respondendum : I an constet de nullitate matrimonii in casu ex capite vis et metus ; II an sit consulendum SSmo. pro dispensatione matrimonii rati et non consummati in casu. Nuptiae celebratae fuerunt die 8 maii 1880 inter Magdalenam Allavena et Iosephum Biancheri. Tractando de impedimento metus sequentem opinionem proponit : " iam satis superque
(*) U. UESTERLE, De praesumptionibus tn ture matrlmoniali, "REvisTA EEpASoLA DE DEREOHO CANoNiCO", 3 (1948), pp. 411-455. (1) Beneu. XIV In ep. "Probe" 15 dec. 1751, scrlpta ad Assessorem S. C. S. 0. clrca quaestloneni de baptismo fllll Hebraeorum conferendo, optante paterna avla, parentlbus et tutorlbus contradicentibus slc sese pronuntlavH: "In re dubla In favorem fldel pronuntlandum esse constans regula est".. (Fontes C. J. C., vol. II, n. 418, p. 357, 27). Appllcatlo hulus prlneipll In re missionaria illustratur per Decreta S. C.S. O., allegata In Fontlbus ad can. 1127, cf. MABio CALAMABi, fn "favor matrimonii" nel processo matrimoniale canonico e civile (Padova, 1932). (2) AAS, vol. XXXIX (1947), p. 374; CAPELLO, S. I., In "Perlodlca de re morali canonica Uturgica, t. XXXVI, pp. 349-351, ubl tangltur etlam quaestlo: Utrum dlsposltlo can.> 1014, nltntur lure dlvlno. (3) Doctrina Canonlstarum vagatur extra nostram inqulsltlonem.
|