|
|
DE MARCO A U R E L I O
Marcus Aurelius, imperator Romanorum, natus Romae die 21 tnensis Aprilis anno p. Chr, n* 121, regnavit ab anno 161 usque ad annum 180, quo mortuus est die 17 niensis Martii 180 Vindobonae, Reliquit scrÍpta quae postuma edita eí £tç éaoióv inscripta sunt; quorum duodecim libris agitur de imperatoriis vita eiusque sententiis, quas propriis rerum hominumque observationibus et libris maxime philosophorum nisus composuit A Frontone aliisque viris doctis optime litteris iuvenis Ínstitutus, postea vir rebus politicis imprimis deditus, non iam tantopere atque adulescens olim artibus libe* ralibus et philosophia navare poterat operarn; et imperator anno 161 factus tot negotiis occupatus erat, ut cotidie veneno frui ad vires corporis excitandas cogeretur; venenum pulvere carnis viperinae pane mixtum princeps in dies edebat, ut Oalenus 14, 3*5 narrat; idem medicus medicamenta imperatori parabat, ut exempla afferam xtvapuóv 14, 64; theriaca quoque utebatur (14, 24-25), quem imperatorium morem cives Romani divítes sequebantur; imperatore mortuo ille mos insanissirnus esse desiit; febribus porro saepe M. Aurelius laborabat (Qalenus 14, 657) quae coma (xo>^a), morbum periculosum, comitabantur. Qua veneni edendi perpeiua consuetudine et corporis nervi et mentis Hnguaeque facultates perquam debilitabantur, ut princeps neque clare neque continuo cogitare posset neque integram sententiam totam dicere; satis lente loquebatur, eiusque vultus in statua Capitolina rnonstrant perspicue insígnia morbi eius, quem coma medici nominare solent; imperator solum magna cum intentione oculos apertos tenere potest. Galenus M, Aurelium pro bum (xp^otóv) et humanum (cpiXctv&po*7cov) fuisse iudicat (14, 650), M. vero Aurelius ipse Galenum unicumph51osophum aequaHum esse existimavit (14, 660), quo quidem de Oaleno iudicio ille imperator vir criticus nutnquam possit haberi. M. Aurelio denique mortuo
6
|
