|
LA APELACION PROPUESTA POR E
DEFENSOR DEL VINCULO MATRIMONIAL
RESPUESTA DE LA COMISIÓN DE INTERPRETES DEL CÓDIGO DE DERECHO' CANÓNICO DE 29 DE MAYO DE 1947
"D. An, 'provocante Defensore vinculi vi can. 1.987, contra secundam sentent lam, quae matrimonii nullitaten confirmaverit, ad tertiam instantiam,
,
Defensor vinotti ulterioris istius instantiae, etsi agatur de tribunali apostoiico, interpositara appellationem, pro sua conscientia, deserere possit, ut tribunal, in casu, nequeat Defensori vinculi appellationem deserenti eiusdem prosecutionem imponere."
Resp. : Affirmative.
Datum Romae, e Civitate Vaticana, die 29 mciii anuo 1947 (I).
COMENTARIO
I.° Reglas generates sobre la apelación.—Omitimos, por innecesaria para el comentario de la presente declaración dada por la Comisión de Intérpretes, la exposición doctrinal de los principios generales que rigen la apelación contra la sentencia, ya sobre cualquier materia, ya sobre las causas matrimoniales. Solamente consignamos aqui las normas positivas que establecen cuándo hay cosa juzgada, y, consiguientemente, no puede ya interponerse apelación, y cuándo, aun sin haber cosa juzgada, la apelación no debe admitirse si no se presentan nuevas y graves razones. Sobre lo primero, he aqui lo que prescribe el canon 1.902 :1 "Hay cosa juzgada : I.* Habiendo dos sentencias conformes. 2. ° Si no še apel6 de la sentencia dentro del tiempo hábil, o habiéndose apelado ante el juez a quo, se abandonó ante el juez ad quern. 3. Con una sola sentencia definitiva, de la que no se concede apelación a tenor del canon 1.880." Pero hay causas que nunca llegan a tenerse como irrevocablemente juzgadas, y por este motivo la via de la apelación nunca está para enas del todo cerrada, si bien el recurso a la misma se halla dificultado por la exi1 0
(1) A. A. S., vol. XXXIX, a. 1947, pág. 373.
-
139
--
|