|
EL CARISMA DE LA INFALIBILIDAD EN EL EPISCOPADO INSTITUIDO POR JESUCRISTO EN SU IGLESIA
por FlDEL G. MARTINEZ, Obispo de Sululí
«Inter praecipua Episcoporum muñera eminet praedicatio EvangeUi. Episcopi erüm simt fidei praecones, qul novos dlsdpulos ad Christum adducunt, et doctores authentici seu auctoritate Christi praedítl, qui populo sibi commisso fidem credendam et morlbus appUcandam praedicant, et sub lumine Sancti Splritus illustrant, ex thesauro Revelationis nova et vetera proferentes eam fructificare faciunt erroresque gregi suo impendentes vigUanter arcent... Licet singuli praesules infaIlibilitatis praerogativa non pollent, quando tamen, etiam per orbem dtepersi, sed communionis nexum inter se et cum Successore Petri servantes, authentíce res fidei et morum docentes in unani sententiam tamquam definitive tenendam conveniunt, doctrinam Christi infaUibUiter enunciant. Quod adhuc manifestius habetur quando, in Concüio Oecumenico coadunatl, pro universa Ecclesia fidei et morum doctores et judices sunt, quorum definitionibus fidei obsequio est adhaerendum. Haec autem infaUibiUtas, qua Divinus Redemptor Ecc!esiam suam in definlenda doctrina de fide vel moribus instructam esse voluit, tantum patet quantum divinae Revelationis patet depositum, sancte custodiendum et fideUter exponendum» (ConcUium Oecumenicum Vaticanum II «Oonstitutio dogmatica de Ecclesia», n. 25).
EI 29 de junio de 1868, publicaba Pío IX Ia bula Aeterni Patris, convocando el ConciUo Vaticano I, cuya solemne apertura habría de celebrarse el 8 de diciembre del siguiente año, 1869, XV aniversario de Ia proclamación del dogma de Ia Concepción Inmaculada de María, y en Ia que estuvieron presentes unos 700 Padres, esto es, como las dos terceras partes de los Obispos y demás Prelados con dedecho a voto entonces existente 1. De los muchos esquemas prelaborados por los teólogos y demás comisiones
1. Cf. Mansi; tom. 50, col. 22-36. «Collectio Lacens»; tom. VII, col. 33-44.
|