|
|
SACRA CONGREGATIO DE DISCIPLINA SACRAMENTORUM
DECRETUM DE CONFIRMATIONE ADMINISTRANDA IIS, QUI EX GRAVI MORBO IN MORTIS PERICULO SUNT CONSTITUTI
Spiritus Sancti mulera sacramento Confirmationis conferri catholica doctrina proclamat. Hinc impensa Ecclesiae cura ut pupri, aquis haptismi abluti, tali reficiantur sacramento, quo superni Paraclyti charismata adipiscantur ad robur susceptae baptismo fidei adiiciendum, ut gratiae amplitudine per fusi Christique militis charactere nsignit ad omne opus bonum instructi evadant ac renuntientur. Licet explorati iuris sit Confirrnationem ad animarum salutem de necessitate medii haud requin i (can. 787 Codicis I. C.), ob eius tamen praecellentiam et ampla quae secumfert praeclara dona, omni ope est adnitendum parochis ceterisque pastoribus ut christianorum nemo data occasio-ne, tam excellens salutiferae Redemptionis mysterium negligat ; quum admirabili sit adiumento ad acriter decertandum contra diaboli nequitiam, mundi et carnis alecebras; ad gratiae .virtutumque omnium in terris, gloriaeque mains incrementum rassequendam in colis (i). Quamquam nihil intentatum relinquunt vigiles animarum rectores ut, quantum fier potest, baptizati omnes hoc sacramento rite muniantur et quidem vix cum ad aetatem rationis participem pervenerint, scilicet circa, septennium : quod profecto septennium antevertere licet prout expresse cavetur canone 788, "si infans in mortis periculo sit constitutui, iml ministro id expedire ob justa et graves causas videatur" ; permultos nihilominus habitis hac de re rationariis constat pueros, utpote morti magis obnoxios, etiam multo antequam aetatem ratione utentem attigerint, ex hac vita
. . . , .
(*) AAS, 38 (1946), 349-354. (1) S. Thomas, P. III , quaest, 72, arl. 8 ad 4.
— 153
|
