|
Importancia de los prodigios en Tito Livio
1. Es notoria Ia p r ep on d e r a n c i a que en el relato titolivlano adquieren los sucesos prodigiosos '. Su rspetieión periédlca, llega a resultar a veces para algunos machaconamente enojosa 2. Y sin embargo, este aspecto del escritor patavino —toíen mirado— viene a ser s¡n realidad una de las manifestaciones de su rica y atrayente personalidad humana y artística. Para Jul:o Ofosequens fue L':vio Ia fuente más importante de donde sacó los materiales para su co*ocido opúsculo Ab anno
1. Estudian expresamente el tema de los prodigios entre los romanos en general, L. WüLKpn, Die geschichtliche Entivicklung des Prodigienswesens bei den Römern (Le'pzig, 1903), y con gran dstalle, P. LuTERBACHER, Der ProdAgienglaube und Pradigienstil bei den Römer (Burgdorf, 1880 y 1904-) ; R. BLOCHï Les prodiges romains et Ia procuratio prodigiorum. Mél. De Visscher, I, Bev. intern. E>roits Antiqu. H (1949) pp, 119-131 ; FRANKUN B. KaAuss, An interpretation of the amens, portens etc. in Livy, Tacitus, Sueton, Diss. Univ. Pensylvania Philadelphia, 1931 ; cf. A. BoucHE-LECLERca, Histoire de Ia divination dans l'Antiquité, 4 vols. (Paris, 1879-1882) ; E. PLiNCK, Auguralia und Verwandten (en «Ann.Acad. Pennicae». Ser. B, XI, 10, Helsingfors, 1921); E. RŒSs, Omen, en PAULY-WissowA, Real. Encycl., XVTH, 1 (1939), col. 350-378; K. LATTE, Römische Religionsffeschichte (Munich, Beck, 1960). Este mismo tema, en Tlto Livio en particular, Io tratan ToLANDus, Liviiis adeifi' daemon sive a superstitione vindicatus (Hagae Comitum, 1709) ; ScHWABius, Vindiciae credulitatis Livü, cujus ob saepius recensita proäigia insimulatur (Göttinga, 1773); KLOTzscH, De diliffent,ia Livii in enarrandis prodigiis recte aestimanda. (Wittenbergae, 1789); E. DE SAnfT-DENis, Les enumerations de prodiges dans l'óeuvre de Tite-Live : R. Ph., Paris, 1942. 126-142. 2. Kw)TzscH, De diligentia Livii, pp. 1-2; DE SAiNT-DENis, o. c., p. 126.
|