|
|
TRADICION DE VERDADF.S Y TRADICIÓN DE MISTERIOS
por ANTONIO OSUNA FERNANDEZ, O. P.
SuMMARiüM.—Propositum hujus dissertationis fuit investigationem instituere circa objectum Traditíonis christianae, praeñpue ittam apostolicam. Etenim ad mentem et verba quorundam theologorum nostris diebus tale objectum nihil aliud esset nisi continua existentia in corde Ecclesiae mysteriorum et ínstitutionum divinarum, quibus vita christianorum alitur. I.—Ciíantur ideo aliqui theologi, qui conceptum Traditionis ut conservationem veritatis fidei divinae aliqualiter mitigant aut respuunt. U.-^Obiectum vero Traditionis sunt veritates fidei. A) Tesiamentum docet existentiam aUcuius doctrinae, quae necessario debet servari integra in traditione apostolorum et in traditione ecclesiastica, quae proinde constituit depositum fidei. Et hoc materialiter idem est ac notio catholica Traditioñis. B) In scriptis vero primorum saeculorum conceptus Traditionis insuper extenditur ad antiquiores ritus et ecclesiarum usus designandos, quin eo ipso ignoretur conceptus traditionis ut nominat doctrínam aliquam fidei. C) In operibus Sancti Thomae facile convincitur character doctrinalis Traditionis. D) Historia Decreti "De canonicis Scripturis". Concilii Tridentini sufficientia indicia praebet, quamvis contrarium propugnetur ab aliquibus theologis, Traditionem, quae pari pietatis affectu ac S. Scriptura suscipitur, esse traditionem de rebus immutabilibus fidei. E) Recte theologi posttridentini secernunt divinas ab apostolicis traditionibus, non tamen semper attingunt ejus verum fundamentum, quod certo est distinctio inter immutabilem veritatem fidei et mutabiles dispositiones regiminis ecclesiastici. III.—Objectum Traditionis intime connectitur cum objecto Revelationis a qua omnino pendet. Nostris etenim diebus documenta Magisterii Ecclesiae non loquuntur nisi de aspectu dogmatico ac immutabili Traditionis et praetermittunt alias significationes Traditionis quae non sint doctrina revelata a Christo, ab apostolis exinde tradita et continua successione demum in Ecclesia conservata. JV.-^uamvis conceptus theotogicus Traditionis designat veritatem fidei revelatam, non ideo negamus fidelem, mediante assensu ad veritates, attingere ipsa mysteria realitatesque divinas ut finem. V.—Igitur progressum fidei et Traditionis non oportet intelligere, more quorundam modernorum, ut progressum in experientia vítali mysteriorum, sed ut progressum illius primigeniae veritatis apostolicae quae, quamvis paupérrima in sua explicita formulatione, ubérrima tamen in decursu temporum ostenditur.
En los últimos años se han multiplicado los estudios teológicos sobre Ia tradidón cristiana '. Una triple circunstancia ha motivado este hecho:
1. No podemos dar aqul una bibliografia completa sobre este tema. Para ta Uteratura histórica puede consultarse el DTC, t. XV, c. 1392-1350 y DAPC, t. HT, c. 1740-1783. Para Ia Mteratura posterior pueden consultarse los boletines habituales de ta «Revue des Sciences Philosophiques et Théologdques», de «Recherches de Théologie anetenne et médiévale» y de «Recherches de Science religieuse». «Salmanticensis», 10 (1963>.
|
