‹ Volver a los resultados
SUMMA > Biblioteca Digital > Revistas UPSA > Revista Española de Derecho Canónico > 1963, volumen 18, n.º 53 > Páginas 603-622. Separationis conjugum. Sententia
Separationis conjugum. Sententia
Amo Pachón, León del
SACRA ROTA NUNTIATURAE APOSTOLICAE Coram R. P. D. LEONE DEL AMO, Ponente. SEPARATIONIS CONJUGUM Sententia definitiva diei 16 decembris 1963 I. SPECIES FACTI 1. M. et E. die 20 februari 1941 matrimonium canonicum inter se inierunt. Trina recreati prole vitae communionem gravi absque discordia agebant. Sibi mutuo dederant die 18 novembris 1943 mandarum procuratorium ad bona administranda et negotia gerenda ; sed magna inter eos dissensione stante, uxor die 3 januarii 1955 virum procuratorem removit, et vice versa die 21 octobris 1955 vir uxorem. Tunc temporis animorum dissociatio ita erat gravis, ut uxor die ipsa 3 januarii 1955, in qua vir sibi et suis reservavit jus impugnandi inventarium hereditatis relictae a J. qui animam efflaverat die 6 novembris 1954, speciale dederit mandatum procuratorium ad separationem conjugalem petendam. Die autem 9 januarii 1955 vir solus duabus cum mulieribus in circumstantiis suspectis deprehensus fuit. Et uxor a viro discessit. Exinde conjuges aCriter litigant vel apud tribunalia ecclesiastica, vel civilia, vel poenalia, vel specialia protectionis minorum. In foro ecclesiastico mulier litis libellum exhibuit die 12 februarii 1955. A quo temporis momento et usque in praesens continua et vehemens inter eos controversia adest circa causam legitimam quae eos excuset a vitae conjugalis communicatione. Actrix a Judice ecclesiastico B. separationem petebat ob criminis infidelitatem atque ob saevitias. Controversia vero in prima instantia agitata fuit sub sequenti generali formula prorsus reprobanda: "Si son de apreciar legítimas causas de separación conyugal en favor de Ia consorte doña M.". Quod ad dubium judex die 29 aprilis 1957 respondebat: "Concedemos a Ia actora... Ia separación perpetua". Nihil ergo hac in sententiae parte dispositiva decisum est circa separationem ob saevitias quae fuerant alterum caput ex quo separatio petebatur. Judex secundi gradus in appellatione, partibus consentientibus, sequens statuit dubium: "Si consta del adulterio y sevicias graves de que es acusado el demandado don F.". Ad quod in sententia lata respondit: "Revocando en
https://doi.org/10.36576/summa.4638
PDF
20
x
1,2 MiB (1.299.884 bytes)
/ / : :