|
|
DE
MONASlERIORL 1 M FOEDERATIONIBUS
I. DE PRESUPPOSITIS
I. PRINCIPIUM SEU CRITERIUM PRO ACCOMODATIONE
Peculiari ratione cum agitur de accomodata renovatione figurae iuridicae Monialium quoad elementum autonomiae, in ordine ad introductionem fcederationis seu unionis Monasteriorum, prae oculis constanter haberi debet ex una parte distinctio inter eleme"nta propia seu nativa ac necessaria, et alia quae nec "necessaria sunt nec compleïit" sed tantum externa atque historica "habentur", et ex alia parte criterium accomodationis vi cuius quando elementa externa seu historica "vel iam non prosunt vel maius bonum impedire valent, nulla speciali ratione servanda videntur" (A. A. S., XLIII, 1951, p. io) et consequenter alia inducuntur quae Instituto Monialium et maiorem decorem et "pleniorem etiam efficiacitatem tribuere poterunt" (i). Criterium praefatum ipse Summus Pontifex expresse applicat autonomiae Monasteriorum Monialium: repetit enim, quoad hanc autonomiam seu mutuam libettatem, illa quae iam dixit Monachis Benedictinis (2), scilicet ipsam autonomiam esse eleïnentum externum et historicum respondens adiunctis temporum antiquae et mediae aetatis, quando, "cum impeditiores essent commeatus et minoribus nece'ssitatibus fidelium curatio teneretur... autonomia magis s5bi constare poterat", dum e contra hodierna tempora "poscunt foedera, unitatem exigunt". Quod de Monachis viris dictum e'st 'fortius valet pro Monialibus. Romanus Pontifex in Const. commemorat autonomiam uti partim saltem elementum historicum quando affirmât "Mutatis rerum adiunctis, plura iam suadere et non raro postulare Monasteriorum Monialium consoc5ationem". Elementum extrinsecum et historicum, quod non amplius respondet adiunctis temporum, iam non prodest; insuper, si contradicit praesentis
(Z) rorte partó IaUm
(1)
A. A. S.-, XXXIX, 1947. p. 454. "Autonomia vero aequo magls retenta, lnvenlantur cranoBla, qime, rteric!ente rei'.gIosorum sodallum numero, demandato slbl offlclo mlnus s!nt; quln etam colenrtae regulae dlsc!lln.a U)I lang-uescere poterit et vel perloula pnusubrepere."
— 809 ~
A. A. S., XLIII, ,1951, p. l!l.
|
