|
Diákgo Ecuménico t. XXXIX, n. 123 (2004) 7-29
ARTÍCULOS
A PROPÓSITO DEL BINOMIO IGLESIA UNIVERSAL-IGLESIAS PARTICULARES: STATUS QUAESTIONIS
I.
INTRODUCCIÓN: ECCLESIA IN ET EX ECCLESIIS-ECCLESIAE IN ET EX ECCLESIA
A Ia hora de ocuparse del binomio Iglesia universalIglesias particulares (o locales) y de su adecuada articulación hay que volver Ia mirada hacia algunos textos del Concilio Vaticano II; de manera muy especial nuestra atención ha de concentrarse, como es de sobra sabido, en Lumen gentium, III, 23. El texto que nos interesa dice así: "Cada uno de los obispos, por su parte, es el principio y fundamento visible de unidad en sus iglesias particulares, formadas a imagen de Ia Iglesia universal (ad imaginem Ecclesiae universalis formatis). En ellas y a partir de ellas (in quibus et ex quibus) existe Ia Iglesia católica, una y única". Durante cierto tiempo, estas formulaciones habrían marcado un hito, una situación de equilibrio, que se ha visto escoltada por el interesante fenómeno de Ia efervescencia y eclosión de Ia llamada eclesiología de comunión en el tiempo post-conciliar, que constituye a su vez el marco de una teología de Ia Iglesia local o de las Iglesias particulares. En este cuadro cronológico Ia carta Communionis notio de Ia Congregación para Ia Doctrina de Ia Fe, con fecha de 15 de junio de 1992, replantea y, de algún modo, perturba y corrige los términos de aquel equilibrio con
|